Z uwagi na fakt, iż sama od wielu lat borykam się z alergią na nikiel, który jest wszechobecny, przygotowałam poniższy post posiłkując się artykułem dr Izabelli Wentz oraz książką dr Danuty Myłek „Alergie”. W moim przypadku alergia dała o sobie znać po raz pierwszy w 2015 r. Od tamtej pory zmagam się z tym problemem. Czy nikiel w chorobach tarczycy jest nowym wrogiem?

Oczywiście dermatolog proponuje kortykosteroidy, które działają tylko przez okres ich stosowania. Kiedy po 10 dniowej kuracji odstawiam lek, wysypka wraca ze zdwojoną siłą a skóra staje się coraz cieńsza i mniej odporna. Dlatego nieustannie szukam metod, które przyniosą spodziewany skutek. Od jakiegoś czasu stosuję dietę eliminującą nikiel, który jest również obecny w pożywieniu. Unikam „podejrzanych kosmetyków”, ubrań i przedmiotów, biżuterii jak również stosuję strategię oczyszczania wątroby wraz odpowiednią suplementacją. Za jakiś czas podzielę się z Wami moimi osiągnięciami w tej materii, a tymczasem zachęcam do przeczytania poniższego wpisu.

Czy wiedzieliście, że istnieje korelacja między Hashimoto a alergią nie nikiel?

Otóż tak właśnie jest. Do uruchomienia Hashimoto przyczynia się szereg zróżnicowanych elementów, niemniej jednak można wyodrębnić kilka głównych czynników, takich jak wrażliwość pokarmowa, niedobory składników odżywczych, przewlekłe infekcje, upośledzona zdolność radzenia sobie ze stresem, problemy z jelitami i toksyny. Natomiast kto by przypuszczał że alergia na nikiel może być czynnikiem uruchamiającym Hashimoto?

Uczulenie na nikiel występuje dość często. Szacuje się, że około 8,6 % ludzi na świecie może mieć z tym problem. Przypadłość ta w dużej mierze dotyczy młodych kobiet (ok. 17 % z nich boryka się z tą alergią). Warto podkreślić, że zjawisko to bardzo często pojawia się u osób z Hashimoto i może nawet odgrywać istotną rolę w rozwoju guzków tarczycy i chorób autoimmunologicznych. Bardzo często odkrywamy alergię na nikiel po kontakcie z biżuterią, która zawiera w sobie ten metal.

Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, że ich przewlekłe kontaktowe zapalenie skóry / problemy ze skórą może być reakcją alergiczną na kontakt z niklem pochodzącym z takich źródeł jak metalowe przedmioty codziennego użytku i spożywanie niektórych produktów żywnościowych. Jeśli jesteś osobą, która boryka się z tym problemem chcę Cię poinformować, że istnieje światełko w tunelu. Pomocna jest z pewnością medycyna funkcjonalna oraz eliminacja alergenu z życia. Nie jest to proste ale wykonalne!

Co to jest nikiel i gdzie można go znaleźć?

Nikiel jest srebrzystym metalem, który znajduje w skałach i glebach, i może tworzyć liczne stopy z innymi metalami. Pierwiastek ten jest zwykle łączony z żelazem, aby stworzyć odporną na korozję stal nierdzewną. Niestety może przenikać do naszych organizmów wprost z naczyń kuchennych, zwłaszcza gdy gotujemy w garnkach ze stali nierdzewnej kwaśną żywność.

Oto lista najpopularniejszych źródeł niklu:

• Żywność: czekolada, orzechy, konserwy, czarna herbata, skorupiaki, przetwory mięsne z nadzieniami lub osłonkami, fasola, soczewica, soja, groch, pszenica, płatki owsiane, gryka, nasiona, kiełki fasoli, brukselka, szparagi, brokuły, kalafior, szpinak, warzywa w puszkach i uwodornione oleje. (Uwaga: zawartość niklu w tych produktach może się różnić w zależności od różnic w zawartości minerałów w różnych glebach i regionach).
• Produkty codziennego użytku: urządzenia elektroniczne, w tym iPhone, biżuteria, sprzęt elektryczny i urządzenia gospodarstwa domowego, baterie (Ni-Cd), metal i monety zawierające nikiel, długopisy, okulary, karty kredytowe, odzież (biustonosze, paski, zamki, guziki) i balsamy (zawierające masło shea, owies lub masło kakaowe).
• Wyroby medyczne: aparaty ortodontyczne oraz korony i mosty dentystyczne.
• Inne źródła: witaminy z niklem, woda wodociągowa, tytoń i drążki w tramwajach czy autobusach.

Czym jest alergia na nikiel?

Jako że, nikiel można znaleźć w niezliczonej ilości przedmiotów codziennego użytku, wrażliwość na ten metal jest często spotykana u ludzi. Alergia na nikiel, znana również jako nadwrażliwość na nikiel wynika z niekorzystnej odpowiedzi immunologicznej na jego działanie. Może to wynikać z długotrwałego bezpośredniego kontaktu skóry z niklem, a tym samym wchłonięcia dużej jego ilości przez organizm. Nadwrażliwość na nikiel może równie dobrze rozwinąć się po krótkim kontakcie z metalem lub po kilku latach systematycznej ekspozycji na ten pierwiastek. Gdy układ odpornościowy zdefiniuje nikiel jako „intruza”, może wywołać określoną reakcję.

Alergie na nikiel charakteryzują się kontaktowym zapaleniem skóry oraz reakcjami ogólnoustrojowymi po spożyciu pokarmów bogatych w nikiel. Reakcje te mogą się ujawnić od razu lub a dopiero w ciągu 24 do 48 godzin po kontakcie z alergenem.

Wiele kobiet rozwija tę alergię z powodu noszenia kolczyków lub innej biżuterii zawierającej nikiel. Częstość występowania tej alergii może być wysoka w niektórych grupach zawodowych. Na przykład jedno z badań wykazało, że alergia na nikiel występuje u 27 – 38 % fryzjerów. Naukowcy są przekonani, że po „zaindukowaniu” tego uczulenia jest ono obecne już przez całe życie. Zarówno Hashimoto, jak i alergia na nikiel są uważane za nadwrażliwość typu IV, ponieważ reakcja w obu przypadkach może zająć kilka dni.

Objawy alergii na nikiel

Reakcje i objawy na nikiel mogą obejmować nasilone stany zapalne oraz kontaktowe zapalenie skóry (podrażnienie skóry), mogące wywoływać silne swędzenie, suchość i łuszczenie się skóry, jak również powodować uczucie ciepłej skórę. Co więcej, skóra pokrywa się często wypełnionymi płynem pęcherzami, staje się sucha, przebarwiona i łuszcząca. Symptomy alergii na nikiel mogą również objawiać się na skórze jako pokrzywka lub egzema. Ponadto mogą też występować bóle głowy, zmęczenie oraz problemy jelitowe. Warto podkreślić, że reakcja skórna może wystąpić w miejscu kontaktu lub czasami rozprzestrzenić się na resztę ciała. W innych przypadkach może wystąpić wysypka wokół pośladka, odbytu, okolicy narządów płciowych i powiek. W rzadkich przypadkach mogą również wystąpić problemy z oddychaniem, takie jak wyciek z nosa, zapalenie nosa, astma i kichanie.

Jakie testy wykonać w kierunku alergii na nikiel?

Jeśli chodzi o postawienie diagnozy, test płatkowy jest zwykle złotym standardem stosowanym wśród lekarzy konwencjonalnych. Jednak ta metoda czasami powoduje fałszywe wyniki lub nie wykrywa nadwrażliwości. Co ciekawe u pacjentów z autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy oraz innymi chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak stwardnienie rozsiane, łuszczyca, toczeń rumieniowaty układowy i wyprysk atopowy, zauważono zwiększoną reaktywność limfocytów (gdzie liczba białych krwinek zwiększa się w obecności antygenu, co może wskazać na obecność infekcji lub choroby autoimmunologicznej) na nieorganiczny nikiel (jak również na inne metale).

W przypadku opóźnionych reakcji i nadwrażliwość na nikiel można zastosować Test Transformacji Limfocytów – LTT, który mierzy reaktywność limfocytów po ekspozycji na metal. Zgodnie z aktualną literaturą naukową, ten test może wykryć nadwrażliwość na metale, w tym na nikiel. Testy tego typu są dostępne w Polsce, a ich koszt to ok. 500 zł.

Związek między alergią na nikiel a chorobą tarczycy Hashimoto 

Niedawno naukowcy zasugerowali, że może istnieć związek między alergią na nikiel i Hashimoto. W 2010 r. postawiono tezę, że leczenie Hashimoto i innych chorób autoimmunologicznych można poprawić, jeśli wyeliminowany zostanie kontakt z metalami, jak nikiel.

Jednocześnie badanie przeprowadzone w 2017 r. wykazało, że guzki tarczycy częściej występują u osób z autoimmunologiczną chorobą tarczycy, które mają również alergię na nikiel. Potrzebne są oczywiście dalsze badania w tej materii, ale to pokazuje, że zajęcie się toksycznością niklu może pomóc osobom cierpiącym na schorzenia tarczycy.

Co istotne stwierdzono korelacje między alergią na nikiel a wrażliwością na pszenicę (bez celiakii). Stwierdza się również, że alergia na nikiel powinna być oceniana u pacjentów z nadwrażliwością na pszenicę bez celiakii oraz wśród tych, którzy doświadczają objawów skórnych po spożyciu pszenicy.

Konwencjonalne podejście do alergii na nikiel

Konwencjonalnym rozwiązaniem w przypadku alergii na nikiel jest po prostu unikanie jakiegokolwiek kontaktu z tym pierwiastkiem, przez całe życie. Oznacza to oczyszczenie domu z wszelkich metali, które mogą zawierać nikiel, takich jak przybory kuchenne czy sztućce.

Uważa się, że jest to sytuacja, w której poprawa jest mało prawdopodobna i trzeba się liczyć z tym, że ta przypadłość pozostanie z nami do końca życia. Często przepisywane są kortykosteroidy. Jednak z doświadczenia wiem, że taka kuracja nie przynosi zadowalających efektów. Po zakończeniu terapii problem powraca ze zdwojoną siłą, a skóra staje się cienka i z pewnością jest bardziej podatna na absorbowanie „niekorzystnych substancji”. Z pewnością warto szukać innych metod, aby sobie pomóc. Poniżej kilka interwencji dietetycznych oraz dotyczących stylu życia, które pomogą zmniejszyć reakcje i nadwrażliwość na nikiel.

Unikanie pokarmów o wysokiej zawartości niklu pomaga zapobiegać zmiano skórnym. Dieta o niskiej zawartości niklu eliminuje lub ogranicza:

• pszenicę, pełne ziarna zbóż, żyto
• owies
• produkty sojowe
• proso
• grykę
• kakao i czekoladę
• herbatę
• żelatynę
• proszek do pieczenia
• rośliny strączkowe (groch, soczewica, orzeszki ziemne, czerwona fasola, soja i ciecierzyca)
• suszone owoce
• konserwy
• szpinak
• napoje alkoholowe (piwo i czerwone wino)
• kawę
• skorupiaki
• niektóre gatunki ryb: łosoś, makrela, tuńczyk, śledź
• niektóre nasiona / orzechy: nasiona słonecznika, siemię lniane, orzechy laskowe, marcepan, orzechy włoskie
• pomidor
• cebulę, czosnek
• Surową marchewkę
• Sałatę
• maliny

Przetworzona żywność w chorobach tarczycy

Ograniczenie spożycia tych produktów może zmniejszyć dzienną całkowitą ilość spożytego niklu, co z kolei może zmniejszyć lub wyeliminować objawy związane z niklem. Taka dieta może również pomóc osobom zmagającym się z utratą wagi. Co ciekawe, badanie z 2015 r. dowiodło, że alergia na nikiel występuje częściej u kobiet z nadwagą, zwłaszcza z zespołem metabolicznym i stłuszczeniem wątroby.

Co ciekawe, kobiety uczestniczące w badaniu schudły będąc na diecie o niskiej zawartości niklu, nie ograniczając kalorii. Oprócz zmian w diecie warto wprowadzić zmiany w stylu życia, które będą wspierać terapię.

Wymiana przedmiotów zawierających nikiel na bezpieczne

Istnieją pewne powszechne źródła niklu, które warto zastąpić innymi rozwiązaniami. Stalowe garnki, patelnie i naczynia obiadowe: jest to popularne źródło niklu, które każdy ma w domu. Część ekspertów jest zadania, że większość osób z alergią na nikiel może tolerować stal nierdzewną. Niemniej jednak niektóre osoby ą nadal reagować nawet na śladowe ilości tego metalu. Wybór bambusowych lub drewnianych przyborów może być bezpieczniejszym rozwiązaniem dla osób z alergią na nikiel.

Kupując naczynia i sztućce, unikaj stali nierdzewnej o gradacji 18/8 lub 18/10. (W niektórych krajach klasy te mogą być oznaczone 304 i 316). Liczby te oznaczają, że produkty stalowe zawierają 18 % chromu i 8 lub 10 % niklu. Zamiast tego wybieraj oznaczenia 18/0 (lub 440), ponieważ tylko takie zawierają 0 % niklu. Ja znalazłam tego typu sztućce Amefa Bologna 18/0 bez niklu na Allegro. Ta sama zasada może być stosowana w przypadku garnków i patelni. Warto poszukać naczyń ceramicznych. Trzeba jednak upewnić się, że naczynia ceramiczne są „bezpieczne”. Najlepszą opcją wydają się naczynia 100 % ceramiczne wykonane z całkowicie naturalnych materiałów. Nikiel znajdziemy również tu:

• Baterie kranowe: baterie mogą zawierać nikiel, więc woda z kranu również. Uruchomienie kranu na minutę rano może zmniejszyć przyswojenie niklu, który mógł leżeć w wodzie przez noc. Najlepszym rozwiązaniem jest zamontowanie filtra wody (np. system odwróconej osmozy)
• Biżuteria: pamiętaj, że złoto i srebro też może zawierać nikiel. Warto upewnić się czy dana biżuteria jest wolna od niklu.
• Urządzenia ortodontyczne mogą zawierać nikiel. Dlatego najlepiej zapytać o to dentystę.
• Suplementy: niektóre suplementy, w tym multiwitaminy, mogą zawierać nikiel, więc koniecznie sprawdź etykiety swoich suplementów.

Inne strategie dotyczące stylu życia obejmują noszenie rękawiczek podczas dotykania metali, które mogą zawierać nikiel, a także unikanie dotykania stali nierdzewnej mokrymi rękoma, ponieważ może to zwiększyć wchłanianie niklu przez skórę.

„Wędrowanie” niklu

W niektórych przypadkach reakcje na toksyny są zależne od dawki lub wynikają z nagromadzenia w organizmie. Objawy toksyczności niklu obejmują pokrzywkę, egzemę i swędzenie skóry, a także bóle głowy, zmęczenie, alergie, zwiększone stany zapalne i problemy jelitowe. W takich sytuacjach pomocne mogą być strategie zmniejszania wchłaniania lub wypierania substancji. Przyjmowanie witaminy C, suplementów żelaza i cynku może pomóc zmniejszyć ilość niklu wchłanianego przez organizm, ponieważ konkurują one o te same receptory i mogą zastąpić nikiel. Stwierdzono również, że witamina C zmniejsza stężenie niklu w osoczu.

W przypadku cynku rekomendowany jest suplement pikolinian cynku nie więcej niż 30 mcg na dzień, chyba że większe dawki są monitorowane przez pracownika służby zdrowia.

Warto także suplementować żelazo w połączeniu z witaminą C (najlepiej w jednym produkcie). Należy jednak skonsultować się z lekarzem i sprawdzić stężenie żelaza i ferrytyny przed uzupełnieniem, ponieważ wysokie stężenie żelaza może prowadzić do jego przedawkowania. Spożywanie pokarmów bogatych w żelazo i witaminę C podczas jedzenia żywności zawierającej nikiel może również być korzystne.

Toksyny mogą gromadzić się w organizmie z powodu niedoborów składników odżywczych, zwłaszcza niedoborów minerałów. Delikatny sposób na usunięcie toksyn z organizmu polega na ograniczeniu ekspozycji i wykorzystaniu ukierunkowanych składników odżywczych, aby zapobiec wchłanianiu i zatrzymywaniu toksyn. Substancje odżywcze, które mogą chronić przed wchłanianiem i zatrzymywaniem niklu, obejmują ryboflawinę (wit. B2) i przeciwutleniacze, takie jak selen, witamina E i kurkumina.

Strategie odtruwania

Pocenie się: badania wykazały, że niektóre metale ciężkie, takie jak nikiel, będą bardziej skoncentrowane w pocie niż w moczu podczas ich wydalania z organizmu. Tak więc wykonywanie czynności, które powodują, że się pocimy, mogą nam pomóc wypocić nikiel. Warto korzystać z sauny na podczerwień do detoksykacji, ponieważ oferuje ona łagodniejszą alternatywę dla metod detoksykacji, takich jak chelatacja.

Protokół wsparcia wątroby: strategia oparta na składnikach odżywczych i ziołach może wspomóc naturalną zdolność wątroby do usuwania toksyn z naszego organizmu, a także zapobiegać uszkodzeniom powodowanym przez toksyny. Na przykład stwierdzono, że N-acetylocysteina (NAC) hamuje indukowaną przez nikiel śmierć komórek i uszkodzenie DNA, jak również znacznie zapobiega utracie MMP wywołanej przez nikiel (enzymy związane z gojeniem tkanek i przerzutami do komórek nowotworowych), w płucach i nerkach. Tymczasem badanie przeprowadzone na szczurach wykazało, że kwercetyna może zmniejszać zapalenie i uszkodzenia niklowe. NAC i kwercetyna to dwa kluczowe składniki wspierające wątrobę.
Chelatowanie: chelatacja jako punk wyjścia nie jest najlepszą metodą dla większości osób z Hashimoto (może to pogorszyć sytuację, jeśli jelita i wątroba nie są odpowiednio obsługiwane w pierwszej kolejności).

Homeopatia

Ta forma medycyny alternatywnej, opracowana przez Samuela Hahnemanna w 1796 r., Opiera się na założeniu, że każda substancja, która może wywoływać chorobę, może być również lekarstwem. Innymi słowy, jeśli substancja wywołuje objaw u zdrowych osób, podanie komuś niewielkiej ilości tej samej substancji może wyleczyć jej stan. Preparaty homeopatyczne są wytwarzane przez wielokrotne rozcieńczanie substancji w wodzie destylowanej lub alkoholu, do momentu, w którym nie pozostają żadne cząsteczki pierwotnych substancji. Chociaż terapia ta została uznana przez lekarzy konwencjonalnych za wysoce kontrowersyjną, jest powszechnie stosowana na całym świecie jako skuteczny i delikatny sposób leczenia wielu chorób, a także alergii. Polecam skonsultowanie się z lekarzem homeopatycznym w Twojej okolicy, aby dowiedzieć się o formułach dostępnych dla alergii na nikiel.

A zatem przejmujmy kontrolę nad własnym zdrowiem! Eliminujmy przedmioty zawierające nikiel z naszego życia. Dbajmy o siebie i cieszmy się lepszym samopoczuciem, czego sobie i Wam życzę 😊

Zródła:

• Artykuł „Nickel allergy and hashimotos”
• dr Danuta Myłek „Alergie”